"نگاه من" خود گویای یک اعتراف است که، نگاهیست محدود به "شناخت و آگاهئ من"، و این به آن معنی میباشد، که "من" هم میتوانم در هر موردی "اشتباه" بکنم، اما "نگاه من" تواناییهایی هم دارد که بر گرفته شده از "بودنم"و ''دانستنیهایم'' و"باور هایم" ، مخصوصا «داده ها» و به انسان و یگانه هستیِ هوشمندِ زیبا و شور انگیز و مبارزه برای آزادی خانه خودم، خانه پدری و مادریم ایران. "تلاش" در راه رسیدن به "استقلال" و "آزادی" را شیرین تر و گواراتر از "بهره مندی از آن" میدانم. به آشتی و همگرایی ملّی باورمندم
۱۳۹۰ مهر ۷, پنجشنبه
۱۳۹۰ مهر ۲, شنبه
آقای نیکلا سارکوزی در یک جمله: شما غلط میکنید که به ایران حمله کنید، استبداد را ما، خود به دست ایرانی خواهیم برد
مهر یک ایرانی بر روی استادیوم فوتبال (گرین ونیز اّرِ نا) شهر ونیز" در ایتالیا
برای مشاهده بهتر روی عکس کلیک کنید
مهر یک ایرانی بر روی استادیوم فوتبال (گرین ونیز اّرِ نا) شهر ونیز" در ایتالیا
یک استادیوم بر حسب "معماری پایدار" (هماهنگ با محیط زیست)... این است جملهٔ یک ایرانی به نام مسعود اسماعیل لؤ با ۳۳ سال اقامت در شهر ونیز.
انگلیسیها اول فوتبال ایتالیاییها را کپی کردند و در حال حاضر ما میشنویم : "استادیوم به سبک انگلیسی"!، در صورتی که در تاریخ ایتالیا و فضای میدانهای ایتالیایی آن زمان، حتی تماشاگران میتوانستند صدای نفس کشیدن بازیگران را بشنوند و به میدان بازی بسیار نزدیک بودند، این است حقیقت. پس ما نیستیم که سبک استادیوم انگلیسی را کپی میکنیم، بلکه آنها بودند که سبک میدانهای ایتالیاییها را کپی کردند و حالا به عنوان "استادیوم به سبک انگلیسی" به دنیا میفروشند! پس ما در این ورزش میبایست حق خود را از انگلیسیها پس بگیریم.
مسعود اسماعیل لؤ میگوید: ما میخواهیم کاملا، طبیعت دریاچه ونیز دست نخورده بماند، (از مترجم: فضای جدید در نظر گرفته شده برای استادیوم فوتبال ۱ کیلومتری فرودگاه که چسبیده به دریا است، واقع میباشد) و بدون دخالت و تجاوز انسانی. در طرح استادیوم من، زمینها کنده نمیشوند و به عمق زمین نمیرویم، و به سبک قدیم شهر ونیز (با تزریق تیرچههای چوبی به زمین) محیط سازی میشود که استادیوم فوتبال بر روی آن بنشیند. نکتهٔ دیگر در این طرح، اینکه دقت بسیار شده برای احترام به محیط زیست و تولید انژی آلترناتیو از خودِ طبیعت که این انرژی پاکیزه میباشد.
بلی، این استادیوم با یک سیستم فتو ولتاییک (به قیمت ۳۶ میلیون یورو) ساخته میشود که ۶ مگا وات تولید برقی به ارمغان میاورد که به فروش هم خواهد رسید. در این پروژه (با در نظر گرفتن نزدیکی به فرودگاه) یک برج خورشیدی امکان جابجایی جریان باد را مهیا میکند، استفاده از انرژی جئوترمیک، و استفاده از آب باران و پاک سازی طبیعی آبها از طریق سیستم فیتدپورشان، نقاط مهم دیگر استفاده از انرژ آلترناتیو میباشد.
یک چتر بسیار عظیم، (مترجم: ۴۰۰۰۰ متر مربع) هم برای استفاده از سایهِ آن و هم برای تولید برق این استادیوم ۳۰۰۰۰ نفری را میپوشاند. کمترین فاصلهٔ تماشاگران و بازیکنان حدود ۵ متر میباشد. این استادیوم در حدود ۱۲ دقیقه میتواند خالی بشود.
یک پروژه آوانگاردِ اروپایی و جهانی که به تمامی قوانین "فیفا" (قوانین فدراسیون جهانی فوتبال)، و "کنی" (قوانین ایتالیاییِ فوتبال) جواب مثبت میدهد برای بازیهای بین الملی.
در مورد ساختن این استادیوم، مسعود اسماعیل لؤ، استاد دانشگاه ونیز، و استاد دانشگاه، وارنا در بلغارستان چنین میگوید: ما به چهار عنصر مهم تکیه کردهیم، ۱- طبیعت و محیط زیست، ۲- تکنولوژی، ۳ -تاریخ و فرمهای تاریخیِ معماریِ مردمی (فرم اّرِ نا از رم باستانی) ۴- فرهنگ، که با تاریخ ورزش این شهر لگامی ناگسستنی دارد.
این بود قسمتی از خبر چند صفحهای در روزنامه.
امضا مقاله "لومی"- در روزنامه لا نووا به تاریخ ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۱، ونیز ، ایتالیا
هدفِ ما چیست ؟ ادامهِ « ضد فرهنگِ روضه خوانی و ذکر مصیبت»، یا جستجوی « چه باید کرد ها» ؟
مسلما این شبکه های اجتماعی به هرکدام از ما این امکانات را داده و میدهد که در رابطه با مسائل سیاسی و اجتماعی ایران و جهان با انگیزه های متفاو...
-
احزاب ایرانی، زندانیان ذهنی و عینیِ واکنشیِ «خود محورایانهِ قدرت طلبِ خود بسنده و رقیب ستیز» معمولا «احزاب» در یک بسترِ اجتماعیِ دمکراتیک ...
-
بعد از خیزش ملّی و انقلابیِ ملتِ مبارزِ ایران که همچنان آتش زیرِ خاکستری، در التهاب است، و در پیِ آن ، جدالهای مستمرِ ناپایدارِ قدرت طلبانه...
-
فرم ها و رفتار های ”زشت خویانه” نیروهای مخالف جمهوری اسلامی، برای بیرون آمدن از این وضعیت کنونی، نیاز به هنر و هنرمندانِ واقعی دارند تا از...