۱۳۸۹ بهمن ۲, شنبه

زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست....هر کسی نغمهٔ خود خواند و از صحنه رود

برای ضبط عکس روی آن کلیک کنید و بعد آن را ضبط فرمائید
غزل دیوان شمس:
یادمان باشد از امروز خطایی نکنیم....گر که در خویش شکستیم صدای نکنیم

پر پروانه شکستن هنر انسان نیست...گر شکستیم ز غفلت، من و مایی نکنیم

یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم...وقت پر پر شدنش سازو نوایی نکنیم

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها شد...طلب عشق ز هر بی سرو پایی نکنیم

زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست....هر کسی نغمهٔ خود خواند و از صحنه رود

صحنه پیوسته بجاست.........خرم آن نغمه که مردم بسپارند بیاد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

هدفِ ما چیست ؟ ادامهِ « ضد فرهنگِ روضه خوانی و ذکر مصیبت»، یا جستجوی « چه باید کرد ها» ؟

مسلما این شبکه های اجتماعی به هرکدام از ما این امکانات را داده و میدهد که در رابطه با مسائل سیاسی و اجتماعی ایران و جهان با انگیزه های متفاو...