۱۳۹۰ بهمن ۴, سه‌شنبه

دانش و فناوری جنگ, عجب ملتی هستیم! کدام خلیجِ فارس!؟ بگویید خلیج آمریکا

برای مشاهده بهتر روی عکس کلیک کنید


ناو‌های آخرین سیستم جنگی آمریکا در خلیج "فارس" و در خدمتِ سیاست!

عجیب ملتی هستیم، در داخل کشور، استبدا، در مغز‌هایمان استبداد، فقط داد میکشیم که: من آنم که "آمریکا" جهان را گرفت!! و خود را پشتِ تاریخِ ایران پنهان می‌کنیم! عجب ملتی هستیم
جمهوری مستبد اسلامی، در خدمت آمریکا و اروپا، در حالِ تعظیم است، استبداد خامنه‌ای یک خطر واقعی‌ برای تمامیت ارزی ایران است! تا به کی‌ استبداد!؟
ناو‌های آخرین سیستم جنگی آمریکا در خلیج "فارس" و در خدمتِ سیاست!

۱۳۹۰ دی ۳۰, جمعه

اصغرِ فرهادی، اسکار را تصاحب خواهد کرد


پوستر - واقعا از صمیمِ قلب امیدوارم که این فیلمِ پر محتوی بتواند به اسکار دست بیابد. دنیای هنر بالا تر از دنیای سیاست است، آن را آلوده نکنیم. فیلم بسیار زیبای "جداییِ نادر از سیمین" که واقعا سزاوار جوایز بین الملی و اسکار هم هست، واردِ مرحلهٔ جدیدی از سیاست میشود و اینجاست بازی بسیار زیرکانهٔ دنیای غرب، آن هم غیرِ مستقیم. آمریکا از این فیلم، می‌خواهد استفادهٔ ابزاری بکند برای افکارِ عمومی جهان (که ما عشقِ فرهنگِ ایرانیم) و به خاطرِ همین احتمالِ تصاحبِ اسکار بسیار زیاد می‌باشد، چون کاخِ سفید از این فیلم طرفداری می‌کند. ما در هر صورت مخالفِ مداخلهٔ نظامی آمریکا به ایران هستیم در هر شرایط و در هر زمان. آمریکا بداند که ملتِ ایران با استقلالِ کامل این رژیمِ استبداد را کنار خواهد زد.

۱۳۹۰ دی ۲۹, پنجشنبه

یک عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، ۳۵ درصد د از مردم ایران، دچار بیماری روانی هستند


خبرآنلاین - به گفته یک عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، 35 درصد از مردم ایران، دچار بیماری روانی هستند.. رتبه‌بندی نشاط ملتهای جهان، در سال 2006 رتبه ایران در میان 170 کشور 96 بود. اکنون با توجه به اینکه در نمودار توزیع جمعیت ایران بیشتر به سمت سنین بالای دوره جوانی متمایل است، می توان محاسبه کرد در ایران بیش از 25 میلیون بیمار روانی در کنار همدیگر و افراد سالم، زندگی می کنند

۱۳۹۰ دی ۲۸, چهارشنبه

خامنه‌ای دیکتاتورِ کوچک است و دیکتاتورِ بزرگ، سرطانِ رفتاری و درونیِ خود ماست، آن را دریابیم



هموطنان، دیکتاتور فقط، این رژیم نیست! دیکتاتوری در درونِ ماست. تاریخِ ایران شهادت به این مریضیِ پاتولجیکِ این ملتِ بزرگ میدهد. این ملتِ بزرگ است ولی‌ سرطان دارد، . شما اپوزیسیونِ داخل و خارجِ ایران را مشاهده کنید!! که در حال تکه تکه کردن خویش هستند، گروهبندی‌ها در فیسبوک، تویتر، وب لاگ نویسان، یوتیوب، و... مشاهده کنید! پس دیکتاتورِ بزرگ در درونِ ماست، خامنه‌ای دیکتاتورِ کوچک است! دیکتاتورِ بزرگِ سرطانی در درونِ خود را در یابیم. سیستمِ ساختاری دنیایِ غرب هم گریبانگیر سرطانِ جامعه غربی (انسانِ برتر) می‌باشد که تفاوتش با سرطانِ ما بسیار است، ولی‌ هر دوی این سرطان خطرناک میباشند برای انسانها و طبیعت و حیوانات. چقدر نگاهِ ما "نزدیک بین" می‌باشد و بجای "دور دیدن" مشغولِ دعوا‌های بین یکدگر هستیم!، در صورتی که غرب جهان خوار در حالِ طرح جدیدِ "برده داری مدرن و جدید " با امکانات، تکنولوژی ارتباطاتی، در این زمان و این مکان‌هایی‌ که زندگی‌ می‌کنیم، می‌باشد!

چه‌باید کرد!؟

میبایست نه فقط در تئوری بلکه در عملِ رفتاری خود هم تحولی‌ اساسی‌ ایجاد کنیم، ایراد در درونِ ماست. چه تضمینی می‌توان داد با این ملتِ مریض، که بعد از خامنه‌ای ، دیکتاتورِ دیگری نمیاید!؟ و چه‌کسی به جز خودِ ما میتواند این تضمین را بدهد! آمریکا!؟ انگلیس!؟ اروپا!، سازمانِ مللِ متحد!؟ اولین قدم این است که باور بکنیم که سرطان بدنهٔ ذهنِ مرا فرا گرفته، و قدمِ دوم این است که به فکرِ درمان آن باشیم، و این "درمان" در ریشه فرهنگی‌، انسانی‌، هنری، و در نهیات درتاریخ ماست. از خواب بلند بشویم! از هر اندیشه و عقیده می‌باشیم! خود را به خواب نزنیم! وای به حالِ آن ملتی که خود را به خواب میزند!

آیا میبایست منتظرِ آن شد که سرطانِ خودی، یا سرطانِ جهانی‌ مرا از پای در بیاورد!؟ یا میبایست به انسانِ درون خود بگوئیم که: "تحول کن" و با این پشتوانهِ تاریخ و فرهنگِ بزرگِ خود، مصمم به تحول اساسی‌ بشویم. از خود شروع می‌کنم و از خو یک سوال که آیا شخصِ من می‌خواهد متحول بشود!؟ جوابِ من آاریست. شما چطور؟

مسعود اسماعیل لؤ

آقای خاتمی، حال که سینما دوست شده‌اید! این روسپیگریست یا هنر یا هیچکدام؟


آقای خاتمی، حال که سینما دوست شده‌اید و ملی‌! این روسپیگریست یا هنر یا هیچکدام؟
نظر می‌دهید!؟ آن هم با صدای بلند که همگی‌ بشنویم!؟ منتظر شنیدن هستیم

۱۳۹۰ دی ۱۱, یکشنبه

به نظر من کسانی که از کاربرد کلمه "تحریم" می ترسند نمی خواهند رابطه خود را با نظام به کلی قطع کنند


ندای سبز آزادی در گفت و گو با دکتر محمد ملکی

به نظر من کسانی که از کاربرد کلمه "تحریم" می ترسند نمی خواهند رابطه خود را با نظام به کلی قطع کنند، آنها هنوز فکر می کنند این نظام اصلاح شدنی است و رویای آنها بازگشت به "دوران طلائی" است. مسئله، کاربرد کلمه "تحریم" یا "عدم شرکت" نیست، باید این عدم حضور یا تحریم به شکل یک کار فعال و هدفمند درآید.

هدفِ ما چیست ؟ ادامهِ « ضد فرهنگِ روضه خوانی و ذکر مصیبت»، یا جستجوی « چه باید کرد ها» ؟

مسلما این شبکه های اجتماعی به هرکدام از ما این امکانات را داده و میدهد که در رابطه با مسائل سیاسی و اجتماعی ایران و جهان با انگیزه های متفاو...