آقای دولت آبادی میگویید که ''ما را مثل عقرب بار آورده اند''! دولتتان آباد باد.

اقای دولت آبادی، چه کسانی ما را مثل عقرب بار آورده اند!؟ چرا اجازه داده ایم که اینطور ما را بار بیاورند؟ آیا چرا  ما و مردم ما و روشنفکران! جلوی این کار را نگرفته و نمیگیریم!؟ مگر ما اراده نداشته و نداریم، مگر ما شعور نداشته و نداریم!؟ مگر ما اسبابِ بازی هستیم!؟  با تمام احترامی که به شما و قلم شما دارم، ولی این صحبتهای شما بیشتر به یک روضه خوانی میماند. چرا راهی نشان نداده و نمیدهید آقایان و روشنفکران و یا اگر نشان داده اید، چرا بیشتر و بیشتر از آن سخن به میان نمیاورید و آن را پرنگ و پررنگ تر نمیکنید!؟ اگر هستید و حاضرید  و راه حل دارید، پس از ''هستی راهتان'' سخن بگویید نه از ''بیراهی و مستی''..آیا نکند که شما هم  طعنه میزنید!؟ واقعاً این چنین است!؟  طوری طعنه میزنید  که گویی منظورتان ازاینکه میگویید: ''ما را مثل عقرب بار آورده اند''،  یعنی میخواهید بگویید که ''شما ملت را مثل عقرب بار آورده اند''! و  شما جزء انها نیستید! آیا چنین نیست!؟. اگر چنین نیست از خود شروع کنیم و راه حل بدهیم و امید رهایی بشویم نه فقط تلنگر و تعزیه خوانی و مصیبت خوانی!  مملکت ما درد و غم و انده بسیار دارد (به هر دلیل) و پر از روضه خوانهای حرفه ایی، که اشک مردم را هر روز، از صبح تا شب، در میاورند! همانطور که ایراد و درد این مردم را بیاد میاورید، توانایی هایشان را هم بیاد بیاورید! وگرنه تبدیل میشوید به خود  آنهایی که مردم را اینطور به بار میاورند. شما که حتی کف میزنید، برای کسانی که مردم را اینطور ببار میاورند،  از آن آشتی ملّی روحانی که خود به آن اشاره کردید، آن هم با نشان دادن یک راه  عملی سخن بگویید تا تفاوت شما روشنفکرانِ اهل قلم و یک روضه خوان آشکار گردد.  خود شما بهتر از هر کس میدانید که در تاریخ معاصر ما ''روشنفکران روضه خوان!'' کم نداشته ایم ، و شما روضه خوان نبوده و نیستید پس جواب بدهید و راه حل. با کمال احترام